24 ساعت بی توقف!

یک 24 ساعت طولانیییییی!!!!

اگه قرار بود یه اسم واسه داستان زندگیم بذارم قطعا "لطیفه در سزمین عجایب" میذاشتم

هر روز پر از اتفاقای تازه و غیر منتظره...

یعنی زندگی همتون اینطوریه ؟؟؟؟؟

میتونم به جرات و بی اغراق بگم که هر 24ساعتم میتونه یه فیلنامه شه و یا حتی یه رومان!

یک بخشی از وجودم نسبت به وقایع پی در پی دیگه خنثی شده و واکنشی نشون نمیده 

شاید واسه همینه که میتونم همه چی و در لحظه هضم و حتی فراموش کنم 

چون وقت فکر کردن و غصه خوردنم واسم نمیمونه

به محض اینکه یه موضوعی خاتمه پیدا میکنه موضوع بعدی که هیچ ربطی هم با قبلی نداشت و واقعا دور از اتظار بود شروع میشه!

در جواب این خوبه ؟ یا بد؟  هم باید بگم که بخش خنثی وجودم بهم غالبه و باید بگم :(( ولش نمیدونم))

چه 24 ساعت هایی که مثل 24 روز میگذره ...و یه وقتایی 24 دقیقه بیشتر طول نمیکشه که تموم میشه...

به کجا چنین شتابان؟؟؟؟؟؟